Termin: 13 – 27.04.2017
Wernisaż: 12.04.2017, godz. 18.00
Miejsce: mia Art Gallery, ul. Św. Mikołaja 61-62, 50-127 Wrocław

Kuratorzy: Patrycja Rup (PL), Tomasz Piars (PL/HU)
Projekt graficzny:
Fot. Małgorzata Kujda

Artyści: Anna Kołodziejczyk (PL), Kamil Moskowczenko(PL), Paweł Baśnik (PL), Łukasz Huculak (PL), Dy Tagowska (PL), Tomasz Piars (PL/HU), Dániel Bajkó (HU), Ákos Bánki (HU), Péter Szalay (HU), Géza Szöllősi (HU)

Organizator: Galeria Latarka w Budapeszcie
Partnerzy: Fundacja Art Transparent, mia ART GALLERY, Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Wystawa realizowana we współpracy z Galerią Latarka w Budapeszcie, mia Art Gallery we Wrocławiu oraz ASP Wrocław.

TEKST TOWARZYSZĄCY WYSTAWIE:

„The future is but the obsolete in reverse.”
Vladimir Nabokov

„Like energy, entropy is in the first instance a measure of something that happens when one state is transformed into another.”
P.W. Bridgman

Wszechświat dąży do coraz większej entropii. Gwiazdy stają się coraz zimniejsze, galaktyki oddalają się, jeśli ufać astrofizykom, wszystko będzie coraz ciemniejsze, ciepło równomiernie rozłoży się po Wszechświecie.
Entropia, kolejna koalicja nauki i sztuki. Zaczerpnięte z fizyki pojęcie entropii zyskało popularność w obszarze kultury i sztuki w latach 60., między innymi dzięki artystom i teoretykom skupionym wokół nowojorskiej ,,Park Place Group”. Entropia stała się nową perspektywą dla sztuki, która celebruje rozpad, demontaż, dekomponuje czas, materię i przestrzeń, by przyjrzeć się tym wyizolowanym czynnikom.
Entropia nie musi prowadzić do chaosu, jak to ma miejsce w przypadku nauk społecznych, gdzie termin ten stał się metaforą dla procesów wewnętrznej organizacji społecznej. W układach społecznych stan o niskiej entropii i wysokim stopniu wewnętrznej organizacji odpowiada społeczeństwom stanowym, kastowym oraz monarchistycznemu czy dyktatorskiemu reżimowi władzy. Wzrost entropii wydaje się być procesem pozytywnym, stwarzającym przestrzeń dla wolności jednostek.
Czy entropia jako pojęcie przejęte z fizyki może oddawać procesy przebiegające we współczesnej kulturze i sztuce? Kultura współczesna traci swoją rangę i siłę perswazji. Entropia w obszarze sztuki pozostaje terminem o zabarwieniu pejoratywnym. Donald Kuspit uznaje pojęcie entropii za kluczowe dla zrozumienia współczesnej sztuki. Amerykański krytyk w swojej głośnej książce „Koniec sztuki” przeprowadza czytelnika przez drogę, która jego zdaniem doprowadziła sztukę do jej przekształcenia się w swą własną negację. Entropia oznacza dla Kuspita rozdarcie między rozumem a zmysłami, w rezultacie prowadząc do dezintegracji sztuki. Tu jednak pojawia się kluczowe pytanie czy mamy do czynienia z upadkiem czy z przeformułowaniem, ze zmianą ustawień układu, który ległby u podstaw nowego rodzaju kultury.