Pokaż menuZamknij menumenu

Optimum

Stanisław Dróżdż

optimum, 1967

Praca składa się ze zrozumiałych w wielu językach antonimów: minimum i maximum. 

Słowa te mimo przeciwstawnych znaczeń w warstwie graficznej różnią się między sobą tylko dwiema literami. W utworze optimum został zaprezentowany proces transformacji jednego słowa w drugie. 

Na skutek wymiany liter słowa zostają zastąpione swoimi przeciwieństwami. Praca wskazuje na nieostrość znaczeń obydwu pojęć, a jej tytuł odnosi się do poszukiwania balansu między nimi.

Poezja konkretna jest nurtem poetycko-artystycznym, w którym znaczenie tekstu jest równie istotne co graficzny kształt wyrazów lub liter oraz ich rozmieszczenie na stronie. 

Stanisław Dróżdż (1939‒2009) – jeden z najbardziej znaczących artystów polskiej awangardy lat 60. i 70. XX wieku. Od 1967 roku tworzył prace sytuujące się formalnie na pograniczu poezji i sztuk wizualnych. Definiował je jako „pojęciokształty”. Łączył w nich symbole językowe z systemami matematycznymi. Był uznawany za animatora polskiej gałęzi nurtu poezji konkretnej. Reprezentował Polskę na najważniejszych wystawach sztuki konceptualnej na całym świecie, w tym na Biennale w Wenecji w 2003 roku. Mieszkał i tworzył we Wrocławiu.

Czytaj dalej
Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności