Fundacja Art Transparent (Wrocław) i Nafasi Art Space (Dar es Salaam, Tanzania) – w ramach czteroletniego projektu „Deconfining” finansowanego przez Unię Europejską – zorganizowały rezydencje badawcze dla osób artystycznych z Polski i Afryki, specjalizujących się w sztuce wideo. Celem rezydencji jest wspieranie relacji między twórcami i praktykami sztuki i kultury w obu regionach. W niedzielę 23 czerwca od godziny 15:00 do 18:00 w Klubie Festiwalowym można było zapoznać się z projektami rezydencyjnymi.
Czeska osoba artystyczna Lindi Dedek, angażując badania artystyczne site-specific, skupia się na temacie drzewa Mpingo, wykorzystywanego między innymi do tworzenia rzeźb Makonde, czy w medycynie naturalnej. Można je spotkać pod inną nazwą – Dalbergia, czarnodrzew. Obecnie przez nadmierną eksploatację Dalbergia jest gatunkiem zagrożonym. Drzewo Mpingo staje się dla artystki punktem wyjścia do rozwijania nowych metodologii twórczych pozwalających uwzględnić ekologiczne i ekonomiczne perspektywy postkolonialne w sposób wrażliwy i krytyczny.
Pochodząca z Kenii Naitiemu Nyanjom będzie podążać za śladami tradycji i rytuałów, ujawniając, jak elementy takie jak taniec, muzyka, sztuka, jedzenie i symbolika przekraczają granice geograficzne. Zestawiając sceny z polskich tradycji, ceremonii, potraw, architektury i przyrody z tymi z afrykańskich plemion, w szczególności ludu Masajów, bada możliwości międzykulturowego zrozumienia i jedności, zarazem celebrując unikalne przejawy obu kultur.
Naitiemu Nyanjom, fot. Adrian Jankowiak
Pochodzący z Polski Jan Moss od 2018 roku większość swojej kreatywnej energii i wysiłków wkłada w promowanie współczesnej kultury afrykańskiej w Polsce i innych krajach europejskich. Regularnie współpracuje z ugandyjską wytwórnią Nyege Nyege Tapes. W ramach projektu Deconfining współpracować będzie z tanzańskimi artystami singeli. W swojej pracy stara się pomagać w dekonstrukcji szkodliwych stereotypów, udowadniać, że wyimaginowane różnice między kulturami i gospodarkami są mocno przesadzone i często nierealne.
Egalitarność tańca jest głównym tematem pracy pochodzącego z Ugandy Mosesa “Teflona” Kizzy. Współpracując z poruszającym się o kulach tancerzem i inspirując historią swojego brata, “Teflon” stara się odpowiedzieć na fundamentalne pytania dotyczące tańca – o prawo do oceny, rolę społeczną i kulturową oraz funkcję w życiu każdego człowieka.
W swojej praktyce artystyczno-badawczej Michalina Musielak (Polska) poszukuje alternatywnej produkcji wiedzy poprzez interakcję z lokalnymi osobami bohaterskimi, artystycznymi i badackimi. Eksperymentalny film dokumentalny Musielak dotyczy budowy ośrodka opieki dziennej (DCC) w Dakawie w Tanzanii jako przykładu wielowarstwowych form solidarności, skupia się na perspektywie opieki/troski.
Kora lecznicza prezentowana przez tradycyjnego uzdrowiciela Maasai, dzięki uprzejmości Naitiemu Nyanjom
Pochodząca z Tanzanii Josephine Kiaga w swoim projekcie koncentruje się na ubóstwie menstruacyjnym. Jej projekt polega na wypełnieniu luki między kulturami, która pozwala na przecięcie się, rozkwit nowego zrozumienia siebie nawzajem, doceniając zarówno nasze różnice, jak i podobieństwa. Historia, którą chce opowiedzieć, wykorzystuje metaforyczne obrazy, aby podkreślić uprzedzenia społeczne wobec osób, które miesiączkują.