Umiejscowiona na wrocławskiej Tamce praca Pawła Kulczyńskiego polega na sfingowaniu systemu dźwiękowej informacji publicznej, z powagą emitującego w przestrzeń miejską jawnie fałszywe komunikaty – natychmiast weryfikowalne jako kłamliwe na podstawie bazowej wiedzy każdego odbiorcy o świecie. Tego rodzaju taktyka narusza w czasie rzeczywistym wpojone nam przekonanie o prawdziwości medialnych ogłoszeń, płynących z rzekomo wiarygodnych źródeł. Dla oceny prawdziwości emitowanego komunikatu niepotrzebna jest żadna refleksja; odruchowe doświadczenie dysonansu poznawczego powoduje żachnięcie, przynosząc jednocześnie zadowolenie z demaskacji nieprawdy.
Orwellowski tytuł wprost odwołuje się do rozległej historii propagandy (w której systemy radiowęzłowe zapisały się jako skuteczne narzędzia kolportowania dezinformacji na wiecach, w zakładach pracy czy placówkach edukacyjnych), zachowując jednak powinowactwo z performatywną lekkością awangardy, nie nadymającej się nadmiernie w publicystyce, a jedynie przykładającej właściwy lewar do nabrzmiałego kontekstu – wrocławska spuścizna Pomarańczowej Alternatywy staje się tu na powrót użyteczna.
Tymczasowy „radiowęzeł” emituje krótkie komunikaty nagrane przez profesjonalną aktorkę, czytane z pełną powagą urzędu lub odrobinę ironicznie, czasem przekornie lub ze zdziwieniem, budując tym samym subtelną grę znaczeniami, na różne sposoby interpretując każde z haseł powtarzanych w ramach efemerycznych epizodów w kwadransowych interwałach w godz. od 10.00 do 22.00 – na podobieństwo zegara z kurantami. Sformułowania w rodzaju „Autokracja to demokracja”, „Choroba to zdrowie” lub „Mądrość to głupota” poprzedzone są adnotacją „Ministerstwo informuje” lub „Instytut informuje”. Wyobrażone ministerstwo oraz instytut występują tu w roli reprezentantów szeroko pojętej władzy kompulsywnie produkującej nowe „aksjomaty” na użytek domowy i publiczny, codzienny i od święta, dla potrzeb społecznych i narodowych, a przede wszystkim – własnych.
Teksty zawarte w pracy artystycznej czyta Marta Zięba.
Paweł Kulczyński znany także jako Wilhelm Bras / Lautbild to muzyk, eksperymentator i artysta dźwiękowy, autor koncertów plenerowych, instalacji dźwiękowych oraz muzyki teatralnej.
Współpracuje z wiodącymi festiwalami oraz instytucjami w Polsce i zagranicą. Występował m.in. na festiwalach Unsound, Sacrum Profanum, CTM Festival. Tworzy elektroniczną muzykę awangardową na przecięciu gatunków, o trudnym do zidentyfikowania idiomie, flirtując z niszową kulturą klubową.
W ciągu ostatnich lat zagrał ponad 100 koncertów na 3 kontynentach, na międzynarodowych festiwalach i w małych klubach.
Projekt ARTIFAKE realizowany jest przez Internews-Ukraina w partnerstwie ze Stowarzyszeniem Reporterów Audiowizualnych (Armenia) i Fundacją Art Transparent (Polska) przy wsparciu finansowym Programu Kreatywna Europa, International Renaissance Foundation, Konrad-Adenauer-Stiftung, Ukrainian Cultural Foundation, Ambasady Królestwa Niderlandów oraz Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu RP.
Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego