Praca realizowana w Izmirze w ramach projektu „Innominate Spaces” ma charakter procesualny, w którym łączę w jedną całość elementy realizowane w przestrzeni publicznej, prezentację dokumentacji oraz performance realizowane w trakcie otwarcia wystawy.

Punktem wyjścia do mojego działania są negocjacje dotyczące przystąpienia Turcji z UE. Z bieżących danych wynika, że szanse na akcesje są niewielkie a negocjacje będą trwały wiele lat. Szansa obywateli tureckich na swobodne osiedlanie się poza Turcją (w państwach UE) są niewielkie, a zdeterminowani skazani są na różne, często nielegalne, formy emigracji.

Moim komentarzem jest odwrócenie roli. Usytuowanie mnie samego w sytuacji imigranta w Izmirze szukającego pracy. Bez znajomości języka, bazując na translatorze google, bez numeru telefonu, bez stałego zameldowania, adresu. Pierwszym etapem była próba znalezienia pracy w sklepach, restauracjach, na budowie, u fryzjera, w pracowni artystycznej, na straganie, w banku. Zniechęcony, przybity odmowami postanowiłem wykorzystać urok osobisty i spróbować zebrać trochę pieniędzy pozwalając przechodniom sfotografować się z „polskim artystą”. W rezultacie zebrałem 4 lira. Na drugi dzień postanowiłem wprowadzić więcej dynamiki i akcji w działanie i zaoferowałem publiczności możliwość „pokręcenia polskim artystą” (zebrałem 16 lira w godzinę). Efekt był już zadawalający, ale niestety turecka policja odebrała mi możliwość kontynuowania i nakazała oddać zebrane pieniądze.

Tomasz Opania