Pokaż menuZamknij menumenu
 
DemArt – Międzynarodowy instytut wspólnego...
 
21. Przegląd Sztuki Survival
 
DECONFINING – uwalnianie sztuki, kultury...
 
BAW na wystawie „Ograniczenia określonego...
 
Ograniczenia określonego sposobu przemieszczania...
 
Młodzież w kulturze
 
Nawiedzają mnie myśli o tym,...
 
KATALOG: „To maluję ja!”
 
Spacery historyczne
 
Wrocławianki. Książka herstoryczno-artystyczna
 
„Rysunki glonowe” – wystawa w galerii...
 
Podcasty – To maluję ja!
 
Scenariusze zajęć warsztatowych z cyklu...
 
Na wschodzie bez zmian
 
Forum „Hanna Krzetuska. To maluję ja!”
 
Hanna Krzetuska. To maluję ja!
 
„To maluję ja!” – wystawa w Mieszkaniu...
 
ARTIST TALK: Tomasz Opania
 
Jesienne spacery – BAW i SAW
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 20
 
Artifake takeover – relacje z Ukrainy
 
Wolontariuszki i wolontariusze SURVIVALU
 
Siedmioro wspaniałych, czyli BWA w galerii...
 
20!
 
20. Przegląd Sztuki SURVIVAL
 
Projekt Szpital w centrum...
 
Tomasz Czyżkowski przeciwko wojnie
 
Anna Kołodziejczyk w galerii Szewska
 
ARTIST TALK: Karolina Jaklewicz, Marzena Sadocha
 
Wiosenny Baby Art Walk
 
WIOSENNY SENIOR ART WALK!
 
LOKUM DLA UCHODŹCÓW I UCHODŹCZYŃ...
 
KAROLINA JAKLEWICZ | MARZENA SADOCHA, „STAN...
 
KATALOG: Przegląd Sztuki Survival 19
 
UNLEARNING
 
ARTIFAKE: WYSTAWA PODSUMOWUJĄCA NA SZEWSKIEJ
 
ARTIFAKE: TWORZENIE NIESAMOWITYCH HISTORII
 
ARTIFAKE: MINISTERSTWO INFORMUJE
 
ARTIFAKE: Sztuka a fake news...
 
ARTIFAKE: UWAGA SZUM!
 
ALICJA PATANOWSKA I MARCIN SAWIŃSKI, „FAKE...
 
ARTIFAKE: LILIANA ZEIC, „LATO NADESZŁO DZISIAJ...
 
ZOFIA PAŁUCHA W GALERII SZEWSKA
 
EUROPA–AFRYKA: EKSPORT–IMPORT
 
ARTIFAKE: PAWEŁ KULCZYŃSKI, „2+2=5″
 
FORUM DIALOGU
 
EWA ZWARYCZ, „ROZBITE LUSTRO”
 
ARTIFAKE: ART INVADES FAKES
 
ARTIST TALK: ROZMOWA Z EWĄ ZWARYCZ
 
BAW! I SAW! W MIESZKANIU GEPPERTA
 
19. SURVIVAL NA SZEWSKIEJ
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 19
 
ZOFIA PAŁUCHA, „GETTING DIRTY IN THE...
 
LEON PODSIADŁY, „BEL AIR”
 
VAHA: WROCŁAW STRATEGIC SURVIVAL HUB
 
HORACY MUSZYŃSKI, „RIXT”
 
HANNA KRZETUSKA-GEPPERTOWA, „15 % ABSTRAKCJI”
 
WASTELAND: KULTURA DLA KLIMATU
 
KATALOG: Leon Podsiadły – Bel Air
 
KOLOROWE ZABAW!KI
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 18
 
WASTELAND: KULTURA DLA KLIMATU / KULTUR FÜR DAS...
 
Otwarcie wystawy w Mieszkaniu Gepperta...
 
AKADEMIA LETNIA BABY ART WALK + SYMPOZJUM WROCŁAW...
 
BAW! Baby Art Walk 2020
 
ŚCIEŻKI DO INTERPRETACJI – PAMIĘTNIK...
 
BAW! Baby Art Walk 2020
 
SENIOR ART WALK 2020
 
Konkurs
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 17
 
Alfons Mazurkiewicz, Anna Raczyńska. 15%...
 
BAW! Baby Art Walk 2019
 
Barbara Żłobińska i Mariusz Maślanka. Bad...
 
#MUZEALNIAKI
 
BAW! Baby Art Walk 2019
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 16
 
Hanna Krzetuska, Karolina Szymanowska. 15%...
 
BAW! Baby Art Walk 2018
 
Entropia, sztuka rozpadu
 
BAW! Baby Art Walk 2018
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 15
 
Karina Marusińska. What The Eye Doesn’t...
 
Monika Konieczna, Zofia Gebhard. Mit Geistern...
 
Monika Konieczna. Atropa belladonna
 
BAW! Baby Art Walk 2017
 
THE ILLUSION OF RETURN
 
Karina Marusińska. What The Eye Doesn’t...
 
Leon Podsiadły. Bel Air
 
Akcja „Książki dla Gwinei”
 
SIECIOWANIE DLA KULTURY 2017
 
BAW! Baby Art Walk 2017
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 14
 
Mathilde Lavenne. Cienie / Shadows
 
Kasia Kmita. Kim byś była, gdybyś była kim...
 
Ghetto Relay. Projekt artystyczny Alessandry...
 
Die Deutschen kamen nicht
 
Kamil Moskowczenko. W co można...
 
Stanisław Dróżdż. Ścieżki tekstu 
 
Piotr Kmita. W poszukiwaniu straconego czasu
 
Młodzież w Europie
 
Podwórko Gepperta 2016
 
BAW! Baby Art Walk 2016
 
Mit Geistern Leben. Wydeptywanie Wydeptanych...
 
Podwórko Gepperta. Projekt społecznościowy
 
SIECIOWANIE DLA KULTURY 2016
 
100 000 KSIĄŻEK DLA GWINEI
 
BAW! Baby Art Walk 2016
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 13
 
Boże Ciało
 
Wykwit
 
Piotr Blajerski. The End
 
BAW! Baby Art Walk 2015
 
Grzegorz Różański. ZACHOWANIE MASY, cz.II...
 
Podwórko Gepperta 2015
 
Grzegorz Różański. ZACHOWANIE MASY, cz.I...
 
Grzegorz Różański. Zachowanie masy
 
Kamil I. Widzenia
 
Anna Raczyńska. Krótkie historie
 
Wrocław: The best of
 
BAW! Baby Art Walk 2015
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 12
 
Niemcy nie przyszli
 
Nienazwane przestrzenie / Innominate Spaces –...
 
Magda Franczak z udziałem Yael Frank....
 
Maria Stożek i Szymon Wojtyła. Bondage
 
Łukasz Filak, Wawrzyniec Kolbusz
 
Kornel Janczy
 
DYSK GEPPERTA 2014
 
Katarzyna Przezwańska
 
Śmierć Internauty
 
Tomasz Opania. Right Now the Same Wind...
 
Innominate Spaces
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 11
 
Krystian Truth Czaplicki. Przesunięty dom
 
DYSK GEPPERTA 2013
 
Ewa Żuchnik. Metamorfozy
 
Piotr Sakowski „ . “
 
Bez nie-ludzi nie ma nas
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 10
 
Krzysztof Furtas, Piotr Blajerski. Lux Aeterna
 
Aktywna poezja
 
Karina Marusińska. Sfera prywatna
 
Anna Kołodziejczyk. Obraz zniszczeń
 
Magda Franczak. Hairy Candies
 
Beata Wilczek + Michalina Grula. Ćwiczenia...
 
DYSK GEPPERTA 2012
 
Grzegorz Łoznikow. Historia w obrazkach
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 9
 
Piotr Zbierski. White Elephant
 
EGZEGEZA
 
Wystawa
 
Emergency Room
 
House of Change / Dom przemian
 
Piotr Kmita. Okropności zabawy
 
Dy Tagowska. Nigredo
 
Andrzej Sobiepan. PBZ
 
DYSK GEPPERTA 2011
 
KATALOG: Przegląd Sztuki SURVIVAL 8
 
KATALOG: „Sztuka po przejściach”...
 
Communism Never Happened
 
Festiwal „Sztuka po przejściach 2010”
 
Communism Never Happened
 
Il Vangelo secondo i reprobi, odc. 2
 
Piotr Wysocki. Aldona
 
Zbliżanie…
 
Michał Bieniek. Wracamy z polowania
 
Senses
 
Wojny religijne
 
Malwina Karp i Katarzyna Włodarczyk....
 
KATALOG: Przegląd Młodej Sztuki...
 
Sztuka po przejściach
 
Sztuka po przejściach
 
Festiwal „Sztuka po przejściach 2009”
 
Oiko Petersen. Downtown Collection
 
Oiko Petersen. Downtown Collection
 
Kwiaty na poddaszu
 
Pochwała przemijającego czasu
 
Anna Kołodziejczyk. Ruiny / Martwa natura
 
KATALOG: Pomiędzy wyspami
 
KATALOG: Przegląd Młodej Sztuki...
 
KATALOG: Galeria Mieszkanie Gepperta 2008,...
 
Michał Marek. X jak MM
 
Wilhelm Sasnal. Brzozowski nam współczesny
 
Pola Dwurnik. Szwajcarskie rysunki
 
Jerzy Kosałka. Najważniejsze to zdrowie –...
 
Marcin Fajfruk. Disco Combat
 
Aleksandra Urban. Wonderland
 
Michał Bieniek. Ana Layla
 
Pomiędzy wyspami
 
KATALOG: Galeria Mieszkanie Gepperta 2007,...
 
KATALOG: Przegląd Młodej Sztuki...
 
Monika Konieczna. Kwiat dla mnie…
 
Oiko Petersen. Guys. From Poland with Love
 
Ewelina Ciszewska. Sympatyczna Pani Krysia
 
Przemysław Sanecki. Faking.Me.intimace.You
 
Anna Kołodziejczyk. Najpiękniejsze uczucia...
 
Artur Goliński. Lexicon, 6.Aufl
 
Tekla Woźniak. Kot na vhsie
 
Arkadiusz Nowakowski, Paulina Płachecka. Melanż...
 
KATALOG: Przegląd Młodej Sztuki...

DYSK GEPPERTA 2012

Wykłady, dyskusje, spotkania

Terminy: 20.03.2012, 3.04.2012, 17.04.2012, 8.05.2012, 22.05.2012, 16.10.2012
Miejsce: Galeria Mieszkanie Gepperta, ul. Ofiar Oświęcimskich 1/2, Wrocław

Kurator cyklu: Bartek Lis (Fundacja Art Transparent, MWW)


20.03.2012, godz. []

„Zjawisko społecznej kontroli ciała”, wykład dr Ewy Banaszak

Społeczeństwa są zainteresowane cielesnością swych członków. Starają się pochwycić ciało w sieć konwenansów, reżimów i praktyk, określić sposoby postępowania z ciałem, jego użycia uważane za normalne, dostępne, dopuszczalne oraz moralne. Kontrola ciała jest zatem zjawiskiem powszechnym, wszechobecnym i wielowymiarowym, choć zmiennym historycznie i kulturowo. W kręgu euro-amerykańskim mamy do czynienia z ewolucją, utrzymującą od stuleci swój kierunek. Ciało uwikłane w proces cywilizowania poddawane jest socjalizacji, racjonalizacji i indywidualizacji. Transformacje te przyniosły odmienne sposoby sprawowania kontroli. Istotnym przeobrażeniem zdaje się być zamiana zewnętrznych przymusów na samoświadomość, samokontrolę i formy odczuwane jako mniej uciążliwe. Społeczna kontrola sprawowana nad ciałem stała się jakby mniej widoczna i natarczywa. Ciało stało się miejscem realizowania naszej indywidualności, własnością jednostki. Chciałabym więc przyjrzeć się pewnemu paradoksowi: zachowania ludzi uwikłanych w określone typy zdarzeń zdają się potwierdzać, że istnieje silne przekonanie, iż ciało i to, co z nim robimy jest prywatną sprawą jednostki. Reakcje publiczności pokazują zaś, że nie zawsze – przestrzenie społeczne nie są aż tak otwarte, a sposoby postępowania z ciałem są skodyfikowane i skonwencjonalizowane. Punktem wyjścia dla prowadzonych rozważań będzie kilka specyficznych wydarzeń zrelacjonowanych przez media (wywołały one znaczne poruszenie) i pytanie: co nas tak zgorszyło, jeśli ciało jest własnością tego, kto go używa?

Ewa Banaszak (1964), skończyła socjologię na UAM, jest pracownikiem Instytutu Socjologii Uniwersytetu Wrocławskiego, rozprawę doktorską napisała pod kierunkiem prof. Andrzeja Wójtowicza, praca dotyczyła tożsamości zbiorowej jako kategorii socjologicznej, od kilku lat zajmuje się socjologią ciała, współredaktorka trzech tomów: Obrazy moralne. Socjologiczne i społeczne (de)konstrukcje seksualności; Corpus delicti – rozkoszne ciało. Szkice nie tylko z socjologii ciała; Tricster. Fenomeny kontroli ciała (ukaże się w 2012 roku).



03.04.2012, godz. []
Butō, „te nerwy”!, wykład Magdaleny Zamorskiej

Kolejne spotkanie w ramach cyklu DYSK Gepperta. Tym razem Magdalena Zamorska przybliży nam cielesność związaną z tańcem butō.
Modernistyczni twórcy na przełomie XIX i XX wieku skupiali się na funkcjonowaniu swoich emocji. „Nerwy” były źródłem wszelkich stanów i działań, zarówno codziennych, jak i artystycznych. Jednak ówczesny stan wiedzy na temat funkcjonowania mózgu i autonomicznego układu nerwowego nie pozwalał definiować perturbacji cielesnych – a co za tym idzie percepcyjnych – w kategoriach wydarzeń neurofizjologicznych i biochemicznych.
Również tancerz butō pracuje nad własnym doświadczaniem rzeczywistości. Intensywne działania fizyczne i nieprzerwana koncentracja zmieniają stan jego świadomości i sposób odczuwania własnego ciała. Swoją „chorobą nerwową” – odmiennym stanem ciała i umysłu – zaraża widza.
Ale jak tego dokonuje? Jakie procesy i funkcje aktywuje podczas treningu i improwizacji? Niektóre z nich to przepływ, trans, euforia biegacza, pamięć ciała, dysocjacja somatomorficzna, reakcja ideodynamiczna, ideokineza, empatia neurofizjologiczna, system neuronów lustrzanych. To właśnie temu poziomowi funkcjonowania ciała w butō będzie się przyglądać autorka wykładu i postara się je przybliżyć uczestnikom wykładu.

Magdalena Zamorska, absolwentka wrocławskiego Kulturoznawstwa. Przygotowała pracę doktorską na temat polskiej sceny tańca butō. Bada techniki pracy z ciałem, zagadnienia z obszaru ruchu i tańca oraz praktyki performatywne. Publikowała w Kulturze Współczesnej, Teatrze, Nietak! cie, Kulturze-Historii-Globalizacji, Barbarzyńcy.


17.04.2012, godz. []

„Lepiej słuchają tych, których nie widzą – przekaz street artu w wydaniu Banksy’ego”, wykład dr Kamili Kamińskiej, Uniwersytet Wrocławski

Miasto jest tekstem, można je czytać i interpretować jako komunikat (Toporow). Street art i graffiti są tego wyrazem explicite. Podobnie jak (niestety) reklama outdorowa. Ulice miast ponowoczesnych obfitują w treści; wielu jest chętnych do nadawania swego przekazu. Niektórzy twierdzą, iż mamy do czynienia z ulicznymi wojnami o przestrzeń. Banksy, z wrodzoną autoironią zauważa na łamach jednej ze swoich książek: „nikt nie chciał mnie słuchać do momentu, w którym przestali wiedzieć kim jestem” (s. 13, „Wall and piece”). Nie wiedzą kim jest, więc go słuchają.
Prezentacja dr Kamili Kamińskiej wprowadzi nowe wątki do dyskusji o ciele. Zastanowimy się, czy faktycznie bezcielesność głosu pozwala na krzyk. Autorka wykładu wykorzystując wybrane prace Banksiego, m.in. „Thekla, szczury czy ostatnie przedświąteczne graffiti z Londynu” oraz „Sorry! The lifestyle you ordered is currently out of stock”, ma zamiar dokonać reinterpretacji dyskursu materialne-duchowe w kontekście przestrzeni miejskiej i ideologii neoliberalnych.

Dr Kamila Kamińska – pedagożka miasta, pracuje w Instytucie Pedagogiki i Psychologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Autorka wstępu do książki pt. „Banksy. Nie ma jak w domu”, która ukazała się w 2011 roku nakładem Wydawnictwa SQN.

08.05.2012, godz. 18.00
„Ciało w prostytucji. Refleksje z badań terenowych”, wykład Adrianny Surmia

Socjolożka, Adrianna Surmiak, na podstawie przeprowadzonych badań postara się udzielić odpowiedzi na pytania związane z tematem prostytucji. W ramach Dysku Gepperta opowiadać będzie między innymi o kwestii znaczenia ciała dla samej prostytutki.

Prostytucja najczęściej rozumiana jest jako zaspokojenie pragnień seksualnych innej osoby dla korzyści materialnych. Uprawianie tego procederu wiąże się z szeregiem praktyk cielesnych, także poza ofertą seksualną, które mają zachęcić do skorzystania z proponowanych usług oraz podwyższyć ich cenę. W przypadku prostytutek ulicznych i przydrożnych, najbardziej zauważalnych w przestrzeni społecznej, praktyki te są powszechnie znane. Pomimo tego rozpoznanie ulicznej lub dworcowej (rzadziej przydrożnej) prostytutki nastręcza trudności. Wcale nieoczywista jest też przypisywana prostytutkom troska o wygląd własnego ciała i jego zdrowie, przynajmniej w odniesieniu do tzw. prostytucji niższej. Zabiegi upiększające ciało są tu bowiem wysoce selektywne, a niektóre praktyki cielesne destrukcyjne w skutkach.

Czym więc jest ciało prostytutki dla samej prostytutki? W jaki sposób wpływa na jej tożsamość? Jaką rolę odgrywa cielesność w rozpoczęciu prostytucji, a jaką w skutkach jej uprawiania? Próba zarysowania odpowiedzi na te pytania jest osią przewodnią wykładu, którego treść osadzona zostanie w badaniach własnych oraz w koncepcjach funkcjonujących w literaturze przedmiotu.
Adrianna Surmiak – socjolożka, antropolożka kultury, niegdyś (przez pięć lat) streetworkerka, a obecnie członkini Zarządu Stowarzyszenia „Misja Dworcowa”, które pomaga osobom prostytuującym się i zagrożonym prostytucją. Współautorka oraz jedna z realizatorek szkoleń i warsztatów profilaktycznych w ramach Dolnośląskiego Roku Przeciwdziałania Prostytucji Nieletnich 2006. Napisała pracę doktorską dotyczącą kłamstwa na przykładzie społeczności prowadzonego przez Stowarzyszenie Ośrodka Interwencji Kryzysowej.

22.05.2012, godz. 18.00
„Dwie drogi ciała, czyli o zepsutych maszynach i biologicznych egzemplarzach oraz o: ciałach bliskich i wyjątkowych”, wykład Marty Zawodnej

Czy kult zmarłych stoi w opozycji do rozwoju medycznego? Ostatni wykład Dysku Gepperta przed wakacjami związany będzie z trudną tematyką śmierci. Socjolożka, Marta Zawodna, mówić będzie o ciele martwym i dwóch sposobach odnoszenia się do zwłok – sprzecznych, ale przenikających się.

Współczesne podejście do martwego ciała zawiera w sobie wiele sprzeczności. Z jednej strony mamy do czynienia z pośmiertną celebracją cielesnej powłoki człowieka (np. tanatopraksja), z drugiej zaś dokonuje się fragmentaryzacji zwłok i przenoszenia pobranych narządów, tkanek do wnętrza żywych ciał. Od XIX wieku w kulturze zachodniej każdy zmarły ma prawo do grobu i pomnika, ale tak samo szczątki każdego zmarłego mogą stać się jednym z wielu obiektów badań naukowych.

Współwystępowanie tak różnych sposobów podchodzenia do zwłok to efekt przemian w kulturze zachodniej, które doprowadziły do wytworzenia dwóch odmiennych modeli rozumienia martwego ciała i postępowania z nimi. Pierwszy z nich polega na traktowaniu go jak maszyny, organizmu biologicznego, będącego idealnym modelem ciała żywego. Podejście to pojawia się w badaniach naukowych (np. medycyna), a jego korzenie tkwią w renesansowej rewolucji anatomicznej i w osiemnastowiecznych początkach biowładzy. Drugi sposób postępowania ze zwłokami akcentuje wyjątkowy status martwego ciała związany z utożsamianiem go przez żywych z rozpoznawalnym indywiduum (np. członkiem rodziny). Pojawia się on w pośmiertnych zabiegach wokół ciała oraz w kulcie zmarłych, a jego korzeni należy szukać w przemianach społecznych mających miejsce w ostatnich dwóch wiekach. Współcześnie te dwa odmienne podejścia nieustannie się przenikają, co może prowadzić do konfliktów pomiędzy zwolennikami konkretnych sposobów postępowania z ciałem, ale także do zaskakujących połączeń dwóch tak różnych sposobów myślenia (np. transplantacja jako dar).

Marta Zawodna – absolwentka poznańskiej historii i socjologii. Doktorantka w Instytucie Socjologii UAM. Pisze pracę doktorską na temat sposobów postępowania z ciałami zmarłych i szczątkami ludzkimi, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc zagłady Żydów w okresie powojennym w Polsce. Publikowała w czasopismach „Kultura i Społeczeństwo”, „Zagłada Żydów. Studia i Materiały”.


16.10.2012, godz. 18.00
„Skandal starego ciała?”, wykład Lucyny Marzec

Jeśli starość jest skandalem uczynionym młodości, to ze względu na ciało, które nie chce przestać funkcjonować i pragnąć, kiedy wydawałoby się, że niczego nie powinno już oczekiwać. Stare ciało ma pamięć i płeć, a pożądania tego ciała są upłciowione w wieloraki sposób, a skandal starego ciała może być skandalem kobiety i mężczyzny, homoseksualisty i lesbijki, transwestyty, kaleki, Żydówki, nielegalnej imigrantki. Uwikłań i okoliczności tego skandalu nie sposób objąć rozszeptywaną plotką czy dewizami z poradników typu „Jak dobrze się starzeć”. Indywidualne doświadczanie ciała, płci, etniczności i starości utrudnia odnalezienie wspólnego skandalicznego mianownika, chociaż zapewne będzie nim właśnie to – odrzucenie starego ciała przez kulturę/społeczeństwo. W trakcie wykładu przedstawię, w jaki sposób literatura i sztuka ostatnich lat opowiada o starym ciele, zinterpretuję m.in. takie teksty kultury jak Ślicznotkę doktora Josefa Zyty Rudzkiej, Starą Marylin Andrzeja Dragana i Za młodych na śmierć Park-Jin-pyo.

Ten serwis korzysta z cookies Polityka prywatności